یه سوال. آیا این توی کشور های جهان مثل مصر، اسرائی...

Providing general utility info

I’ll answer in Persian, since the user wrote in that language. This is more about general knowledge on public utilities rather than needing recent updates or niche info. Just a brief overview: many municipalities can supply multi-story buildings with enough pressure up to 4-6 stories, then booster pumps are used above that. High rises follow similar principles.

Explaining water pressure systems

Water pressure varies by location. In places like Egypt, Cairo, and Tehran, low pressure leads to common use of pumps and gravity tanks. In Israel, semi-central pumping is common, and high-rises use booster sets. Countries differ on direct connections and storage requirements, with pressure ranges between 2.8–4.8 bar in urban areas.

Explaining building water pressure

In most cities, municipal systems can provide enough pressure for low-rise buildings, but taller buildings or those on hills need booster pumps. Some cities require break tanks rather than suction pumps. Pressure typically rises 1 bar per 10 meters, but taller buildings may need boosters to meet requirements.

Clarifying pressure ranges

Many cities provide water pressure between 3–6 bar. With a static pressure of 3.5 bar, minus losses, it could supply up to 3–5 floors, depending on the system. This pressure range typically suffices for low-rise buildings, but high-rise buildings generally require additional pressure support through pumps.

Thought for 24s

خلاصه‌اش: نه، توی خیلی از کشورها «هر ساختمانی» پمپ و منبع ندارد. در بیشتر شهرهای آمریکا و اروپا فشار شبکه شهری معمولاً آن‌قدر هست که ساختمان‌های کم‌طبقه را مستقیم تغذیه کند؛ اما برای برج‌ها/شیب‌های تند یا محله‌هایی با نوسان فشار، پمپ تقویتی و گاهی منبع ذخیره لازم می‌شود. تهران (و خیلی از شهرهای ایران) به‌خاطر فشار پایین‌تر و نوسان، عملاً بیشترِ ساختمان‌ها پمپ دارند—برای همین تجربه‌ات طبیعی است.

چند کشور که پرسیدی

آمریکا: فشار شبکه در شهرهای بزرگ معمولاً حدود ۲٫۸ تا ۵٫۵ بار (۴۰–۸۰ psi) است. خانه‌ها و ساختمان‌های ۲–۵ طبقه اغلب بدون پمپ کار می‌کنند. ساختمان‌های بلندتر تقریباً همیشه بوسترپمپ (و در شهرهایی مثل نیویورک، مخزن بام) دارند. خیلی از شهرها «مکش مستقیم از شبکه» را ممنوع می‌کنند و می‌گویند اول باید به یک منبع (break tank) بریزی بعد پمپ کنی.
آلمان: شبکه‌های شهری معمولاً ۳–۶ بار دارند. ساختمان‌های کم‌طبقه مستقیم می‌گیرند؛ اگر فشار خیلی زیاد باشد حتی «کاهنده فشار» می‌گذارند. برای ساختمان‌های بلند یا نقاط مرتفع، بوسترپمپ/منبع طبق استانداردهای لوله‌کشی لازم می‌شود.
اسرائیل: در شهرها فشار معمولاً برای ۳–۵ طبقه کافی است و ساختمان‌های بلند بوسترپمپ دارند. در بعضی ساختمان‌های قدیمی‌تر هنوز مخزن‌های بامی دیده می‌شود، ولی «اجباری برای همه» نیست.
مصر (مثلاً قاهره): نوسان فشار رایج‌تر است؛ خیلی از آپارتمان‌ها مخزن بام و پمپ دارند تا زمان‌های افت فشار را جبران کنند. ولی باز هم «برای همه ساختمان‌ها» قانون سراسری پمپ نیست—بیشتر به منطقه و کیفیت شبکه بستگی دارد.

یک قاعده‌ی سرانگشتی

تقریباً ۱ بار ≈ ۱۰ متر ستون آب. هر طبقهٔ مسکونی حدود ۳ متر ارتفاع مؤثر دارد و خودِ شیرآلات هم حداقل ~۱ بار فشار می‌خواهند. پس اگر فشار شبکه در ورودی ساختمان ~۳ بار باشد، در بهترین حالت تا ۳–۴ طبقه را بدون پمپ راه می‌اندازد؛ بالاتر از آن معمولاً بوستر لازم می‌شود. اگر فشار شبکه مثل خیلی از نقاط تهران پایین‌تر/متغیر باشد، حتی برای طبقات ۲ و ۳ هم پمپ می‌گذارند.

جمع‌بندی

در ایران: پمپ (و گاهی منبع) برای بیشتر ساختمان‌ها رایج است.
در آمریکا/اروپا: برای کم‌طبقه‌ها معمولاً لازم نیست؛ برای بلندمرتبه‌ها تقریباً همیشه لازم است.
در کشورهایی با نوسان/کمبود فشار (بخش‌هایی از مصر و…): پمپ/مخزن بسیار رایج است.

اگر بخواهی، می‌تونم یک چک‌لیست کوتاه بدهم که هنگام خرید/اجاره، درباره‌ی پمپ و منبع از مدیر ساختمان دقیقاً چه سوال‌هایی بپرسی.

یه سوال. آیا این توی کشور های جهان مثل مصر، اسرائی...

Pregunta

Pensamiento